محمد سپهرو واژه شگفت انگیزی !
محمد سپهرو واژه شگفت انگیزی ! سلام گلم ، عزیزم.امیدوارم مثل همیشه دلت شاد و لبت به خنده باز باشه.
گلی چندروزدنباله فلشی میگشتم که عکس های کودکی هات در اونه ولی پیدا نکردم. آخه می خواستم همان روز اول در مسابقه شرکتت بدم.
مامان جون تو نی نی شگفت انگیزی بودی! چون همون ده روز اول می خندیدی زمانی که همه بچه ها گریه می کردند. هرکی تورو می دیدمی گفت: وای بچه یه روزه می خنده.
ازموقعی که خوب و بد رو فهمیدی پشت فرمون ماشینن نشسستی.
احترام خاصی به جدتون داری! امکان نداره امامزاده ، مشهد یا جای زیارتی ببرمت و تو واکنش نشون ندی!
این عکس مربوط به محرم 1389 در خیرآباد. وتو به این پرچم احترام گذاشتی!
از همون اول از حیوانات خوشت می آمد. . با اونا بازی می کردی و میکنی . بهشون غذا می دادی و
میدی!
سپهر و گله گوسفند
این عکس مربوط به عید امسال و در روستای پدری ات " خیر آباد" هستی!
.
و...دادن غذا به ببعی
از الاغ سواری لذت می بری.
این عکس مربوط به خرداد ماه که خوانسار محل شهرستان مادری ات رفتیم، می باشد.
بذار برات یه خاطره بگم. یه روز تورو با خودم به محل کار اوردم. آبدارچی مون آقای دلقندی گفت. خانمی محمد سپهر هم مثل پدرش می خواد نظامی بشه! تو برگشتی و گفتی نه مامان می خوام الاغی بشم.
از ماشین های کامیون، تراکتور و بولدوزر و ماشین های بزرگ و سنگین خوشت می یاد.
سپهر در بیل مکانیکی
من عکس آخری را در مسابقه شرکت می دهم.
فقط موندم مامان در آینده چه کاره می شی؟! چوپان می شی؟! الاغی یا راننده ماشین های بزرگ! هر چند که عشق هواپیما و هلی کوپتر هستی و فرصت نشد که این عکس ها را هم اضافه کنم.
